Naar aanleiding van een aantal financiële debacles is er een discussie op gang gekomen over de uniformiteit van de waardering van assets (vermogenscomponenten) in de verslaggeving. Belangrijkste items daarbij zijn: uniformiteit over de grenzen heen, transparantie, verifieerbaarheid van methoden en controleerbaarheid. De International Valuation Standards Council (IVSC) heeft die uitdaging opgepakt en haar norm IVS 2011 geheel gestoeld op één waardebegrip, namelijk marktwaarde. Dit waardebegrip geeft de waarde aan in een ideale en hypothetische transactie. Deze is overal onderling vergelijkbaar. In werkelijkheid is geen enkele transactie vergelijkbaar en moet in ‘Bijzondere uitgangspunten en bepalingen’ worden aangegeven hoe de behandelde casus afwijkt van de ideale transactie. Bijvoorbeeld in Nederland de kosten koper. De Taxatierichtlijn Commercieel Vastgoed© is de praktische uitwerking van de IVS 2011.